Manuskrypt z zapisem nieznanego wcześniej walca autorstwa Fryderyka Chopina został odnaleziony przez kuratora w bibliotece i muzeum Morgan na nowojorskim Manhattanie.
Zespół ekspertów muzeum Morgana zbadał manuskrypt oceniając papier, atrament, styl pisania, a także styl muzyczny. Manuskrypt według ekspertów powstał między 1830 a 1835 r., gdy Chopin miał niewiele ponad 20 lat. Utwór jest krótszy niż inne znane walce kompozytora. Jest utrzymany w tonacji a-moll posiada niezwykłe oznaczenia dynamiczne, w tym w okolicach początku potrójne forte, oznaczające maksymalną głośność.
Jak poinformowało Muzeum rękopis zawiera 24 zapisane takty, które pianista powtarza raz. Początek jest niezwykły: kilka nastrojowych, dysonansowych taktów kończy się głośnym wybuchem, po czym rozpoczyna się melancholijna melodia. Żaden ze znanych walców Chopina nie zaczyna się w ten sposób, co czyni go jeszcze bardziej intrygującym. Trwający około minuty, jest to najkrótszy z jego walców, ale posiada charakterystyczną „zwartość” jego ukończonych dzieł. Rękopis jest niewiele większy od karty indeksowej (102 x 130 mm, około 4 x 5 cali), prawdopodobnie przeznaczony jako prezent do czyjegoś albumu z autografami. Chopin zwykle podpisywał podarowane rękopisy, ale ten jest niepodpisany, co sugeruje, że zmienił zdanie i go wstrzymał.
Muzeum jest przekonane, że autorem walca jest Chopin, o czym świadczy kilka charakterystycznych elementów: papier i atrament są zgodne z tym, czego używał Chopin w tamtym czasie, pismo odpowiada charakterowi pisma kompozytora, uwzględnia nietypowy zapis symbolu klucza basowego (inny rękopis Chopina w zbiorach muzeum Morgana pokazuje podobny symbol klucza basowego).
